Ik vind het contact met mensen eigenlijk heel lastig. Vooral in het begin, wanneer ik iemand nog moet leren kennen.
Toelaten van mensen = kwetsbaar zijn
Kwetsbaar zijn = vertrouwen
vertrouwen = kans op afwijzing
Afwijzing= bevestiging in mijn negatieve zelfbeeld.
- zie je wel, ik ben niet leuk genoeg
- zie je wel ik ben niet goed genoeg
Inmiddels ben ik wel op een punt, dat ik mensen durf toe te laten, maar als er dan wel iemand is die die mij het gevoel geeft dat ik goed genoeg ben, lief voor me is of er is wanneer ik dat nodig heb, gaan alle alarmbellen af. Ik heb dit gevoel als kind te weinig gehad, waardoor ik nu niet weet hoe ik er mee om moet gaan. Het geeft me een onzeker gevoel. Ik weet niet waar ik aan toe ben, want er is vaak te weinig vertrouwen om iemand ECHT dichtbij te laten komen.
Het is natuurlijk helemaal niet leuk als iemand boos op je is en je kwetst. Maar voor mij is dat veel makkelijker. Het is duidelijk en ik weet waar ik aan toe ben.